- Λαυρεντιανή Βιβλιοθήκη
- Βιβλιοθήκη στη Φλωρεντία της Ιταλίας, μία από τις πιο πλούσιες και παλαιότερες της Ευρώπης. Ιδρύθηκε από τον Κόσιμο τον Παλαιό (1389-1464), λειτουργώντας αρχικά ως ιδιωτική βιβλιοθήκη της οικογένειας των Μεδίκων. Εμπλουτίστηκε από τον γιο του Κόσιμο, Πέτρο Μέδικο (1416-1469) και κυρίως από τον ανιψιό του, Λαυρέντιο των Μεδίκων (βλ. λ.). Ο τελευταίος είχε τη δυνατότητα να προσεταιρίζεται ελληνικά χειρόγραφα από τους Βυζαντινούς φυγάδες (μετά την άλωση της Πόλης από τους Οθωμανούς), με τους οποίους διατηρούσε στενές σχέσεις ως ουμανιστής. Οι οικονομικές δυσχέρειες της Αυθεντίας της Φλωρεντίας, στην οποία περιήλθε τελικά η Λ.Β., κατέστησαν αναπόφευκτη την πώληση στην αρχή τμημάτων και αργότερα όλων των συλλογών της σε έντυπα και χειρόγραφα. Κύριοι της βιβλιοθήκης έγιναν σταδιακά οι μοναχοί της μονής του Αγίου Μάρκου, οι οποίοι όμως αναγκάστηκαν με τη σειρά τους να τη μεταπωλήσουν στον καρδινάλιο Γκαλεότο Φραντσιότο (ανιψιό του πάπα Ιουλίου B’), ο οποίος πραγματοποίησε την αγορά για λογαριασμό της οικογένειας των Μεδίκων, που κατείχε αρχικά τη βιβλιοθήκη. Έτσι, η Λ.Β. μεταφέρθηκε στη Ρώμη και στεγάστηκε στο παλάτι των Μεδίκων, ώσπου το 1522 ο καρδινάλιος Ιούλιος των Μεδίκων (αργότερα πάπας Κλήμης Z’) την επανεγκατέστησε στη Φλωρεντία, αναθέτοντας στον Μιχαήλ Άγγελο την κατασκευή του κτιρίου που θα τη στέγαζε, το οποίο και λειτουργεί έως σήμερα. Η Λ.Β. διαθέτει πλουσιότατες συλλογές παλαιογράφων, χαλκογραφιών καθώς και ελληνικών και λατινικών χειρογράφων. Επίσης, διασώζει αξιόλογα δείγματα κειμένων ελληνικής, λατινικής και ιταλικής φιλολογίας (μεταξύ των οποίων αντίγραφα των Πανδεκτών, του ειδυλλίου Δάφνις και Χλόη του Λόγγου, του Δεκαημέρου του Βοκάκιου κ.ά.). Τα επίσημα εγκαίνιά της έγιναν το 1571, οπότε και διέθετε γύρω στους 3.000 κώδικες. Έκτοτε, πλουτίστηκε επανειλημμένα με μεγάλες δωρεές και προσκτήσεις (1808, 1903 κλπ.), κυρίως σε έντυπα και σπάνια ανατολικά χειρόγραφα.
Dictionary of Greek. 2013.